rodzaje pisma.

Obszar roboczy wszystkich edytorów tekstowych dla Windows jest oparty na standardzie WYSIWYG (What You See Is What You Get). Oznacza to, że rezultat na wydruku dokładnie odpowiada temu, co widać na ekranie monitora. Jeśli więc zmienimy rodzaj lub rozmiar pisma, zmieni się także wygląd tekstu na ekranie. Na monitorze będą też widoczne podkreślenia, pogrubienia i kursywa. Dzięki temu możemy natychmiast zorientować się, jak nasz dokument będzie wyglądał na papierze. Wcześniej nie było to tak oczywiste: w edytorach starszego typu były wyświetlane jedynie znaki przypominające pismo maszyny do pisania. Nigdy nie było wiadomo, jak naprawdę zostanie wydrukowany nasz tekst.


Rodzaje pisma
Wygląd liter i innych znaków drukarskich jest uzależniony od zastosowanego rodzaju pisma. W Windows różne rodzaje pisma sa zapisywane w postaci plików czcionek na twardym dysku. Tak więc w momencie zakupu edytora tekstu w komputerze mamy ich już kilka: Times New Roman, Courier oraz Arial. W listach i innych podobnych dokumentach używa się najczęściej tylko jednego kroju pisma. Jeśli jednak chcemy mocniej zaakcentować wybrany fragment tekstu, możemy nieco poeksperymentować i wypróbować kilka różnych czcionek.


Wielkość czcionki
Rozmiar litery bądź innego znaku mierzony jest w punktach. Jednostka ta odpowiada 1/72 cala i stosuje się ją m.in. przy składzie drukarskim. Wielkość czcionki niniejszego tekstu wynosi 10 punktów, natomiast inicjał na początku strony ma 55 punktów. Pamiętajmy więc o tym, aby nasz tekst był zawsze odpowiednio czytelny.


Wyróżnianie tekstu
Pojedyncze słowa lub zdania możemy wyróżniać przez pochylenie (tzw. kursywa), pogrubienie lub podkreślenie. Przed wpisaniem tekstu, który chcemy wyróżnić, klikamy na pasku narzędzi formatowania odpowiedni przycisk: B, I lub podkreślone U. Od tej pory wpisywany tekst będzie wyróżniony w wybrany sposób. Aby z kolei sformatować tekst napisany wcześniej wystarczy go zaznaczyć, a następnie kliknąć jeden z opisanych przycisków.


Czcionkowy zawrót głowy
Dodatkowe zestawy czcionek, czyli rodzajów pisma, oferowane są często jako free- lub shareware na dyskietkach bądź płytach CD-ROM. Dyskietki takie mogą być też dostarczane z programami. Dla próby można skopiować kilka czcionek na dysk twardy i zainstalować w Windows. Pamiętajmy, że zajmują one miejsce na dysku, a po zainstalowaniu - również w pamięci operacyjnej. Stąd w Windows powinniśmy zachować tylko te czcionki, których rzeczywiście potrzebujemy.


Mniej znaczy lepiej.
Możemy używać tylu rodzajów pisma, ilu tylko chcemy. Pamiętajmy jednak, że na jednej stronie czy w jednym dokumencie nie powinno się ich znaleźć zbyt wiele. Dla tekstu głównego należy wybrać najczęściej spotykany rodzaj pisma. Wodze fantazji możemy nieco popuścić przy formatowaniu nagłówków.


99 procent WYSIWYG.
Obraz wyświetlany na ekranie w trybie WYSIWYG nie jest idealnie zgodny z tym, co otrzymujemy na wydruku. Wiąże się to z faktem, iż inne pliki czcionek są używane podczas wyświetlania na ekranie, a inne podczas drukowania. Choć producenci dokładają wszelkich starań, by obie wersje były identyczne, to jednak zawsze pozostają pewne różnice. W większości przypadków sami nie będziemy w stanie ich zauważyć, lecz od czasu do czasu tekst na wydruku będzie nieco dłuższy lub krótszy niż na ekranie, np. nie zmieści się ostatnia linia na stronie. Stąd przy bardziej złożonym układzie strony zaleca się wykonanie wydruku próbnego, dzięki któremu przekonamy się, czy będą konieczne jakieś drobne poprawki związane z formatowaniem.


Inne języki
Zestawy czcionek z oznaczeniem CE (Central European) posiadają polskie znaki narodowe. W innych najczęściej ich brakuje, ponieważ zawierają one litery języków zachodnioeuropejskich. W każdym zestawie znajdują się natomiast wszystkie znaki łacińskie, które mamy na klawiaturze.
Nie wszystkie zestawy składają się z liter. Jeśli rozwiniemy listę czcionek na pasku Formatowanie i wybierzemy pozycję o nazwie "Wingdings", przekonamy się, że zestaw ten skada się z szeregu symboli, z których również można zrobić użytek.