- Fa
Faks - słowo pochodzące od angielskiego "facsimile". Urządzeniea faksujące działają na takiej samej zasadzie jak dserokopiarki. Używa się ich do przesyłania kopii dokumentów za pośrednictwem linii telefonicznych. Faksy skanują dokument przy użyciu fotoczujników, po czym przetwarzają uzyskane dane w sygnały akustyczne i przesyłają je poprzez sieć telefoniczną. Z kolei urządzenie, które je odbiera na drugim końcu linii, drukuje otrzymane informacje, czyli kopię zeskanowanego dokumentu.
Faksmodem - za pomocą faksmodemu możemy używać naszego pceta również do wysyłania i odbierania faksów. Ma to tę zaletę, że dokumenty, które stworzyliśmy u siebie na komputerze, nie muszą być drukowane przed wysłaniem w postaci faksu. Oczywiście, jeśli do wysłania mamy pisma napisane odręcznie, musimy postępować, tak jak w przypadku zwykłego faksu - tzn. uprzednio je skanując. Całkowitą kontrolę nad pracą faksmodemu i przesyłanymi za jego pośrednictwem informacjami sprawuje Windows. Jeżeli więc otrzymamy faks, to pojawi się on w postaci obrazu w naszym komputerze. Następnie możemy go oglądać na ekranie monitora, a w razie potrzeby także wydrukować. Wysyłanie faksów może odbywać się w różny sposób. Najlepszym chyba rozwiązaniem jest zainstalowanie faksmodemu jako sterownika drukarki. Wówczas, jeśli zajdzie potrzeba wysłania wybranego dokumentu jako faksu, wystarczy go po prostu wydrukować, wybierając jednak uprzednio jako urządzenie drukujące faksmodem. Na koniec podajemy numer adresata i faks zostaje nadany.
FAT - to akronim od "File Allocation Table" (tablica alokacji plików). Jest to plik specjalnego typu, znajdujący się na dyskietce lub twardym dysku. Zawarte są w nim nazwy, rozmiary i daty wszystkich plików zapisanych na danym nośniku danych. Ponadto w tablicy alokacji znajdują się dokładne informacje o tym, w jakich klastrach pliki zostały zachowane na dysku. Jeżeli np. chcemy otworzyć jakiś plik, system operacyjny najpierw będzie musiał odczytać z tablicy informacje na temat jego położenia. Co prawda, plik zawierający te dane jest ukryty, a więc niewidoczny dla użytkownika, lecz bez niego nie byłoby możliwe odnalezienie jakichkolwiek informacji zapisanych na twardym dysku.
Faksmodem - za pomocą faksmodemu możemy używać naszego pceta również do wysyłania i odbierania faksów. Ma to tę zaletę, że dokumenty, które stworzyliśmy u siebie na komputerze, nie muszą być drukowane przed wysłaniem w postaci faksu. Oczywiście, jeśli do wysłania mamy pisma napisane odręcznie, musimy postępować, tak jak w przypadku zwykłego faksu - tzn. uprzednio je skanując. Całkowitą kontrolę nad pracą faksmodemu i przesyłanymi za jego pośrednictwem informacjami sprawuje Windows. Jeżeli więc otrzymamy faks, to pojawi się on w postaci obrazu w naszym komputerze. Następnie możemy go oglądać na ekranie monitora, a w razie potrzeby także wydrukować. Wysyłanie faksów może odbywać się w różny sposób. Najlepszym chyba rozwiązaniem jest zainstalowanie faksmodemu jako sterownika drukarki. Wówczas, jeśli zajdzie potrzeba wysłania wybranego dokumentu jako faksu, wystarczy go po prostu wydrukować, wybierając jednak uprzednio jako urządzenie drukujące faksmodem. Na koniec podajemy numer adresata i faks zostaje nadany.
FAT - to akronim od "File Allocation Table" (tablica alokacji plików). Jest to plik specjalnego typu, znajdujący się na dyskietce lub twardym dysku. Zawarte są w nim nazwy, rozmiary i daty wszystkich plików zapisanych na danym nośniku danych. Ponadto w tablicy alokacji znajdują się dokładne informacje o tym, w jakich klastrach pliki zostały zachowane na dysku. Jeżeli np. chcemy otworzyć jakiś plik, system operacyjny najpierw będzie musiał odczytać z tablicy informacje na temat jego położenia. Co prawda, plik zawierający te dane jest ukryty, a więc niewidoczny dla użytkownika, lecz bez niego nie byłoby możliwe odnalezienie jakichkolwiek informacji zapisanych na twardym dysku.
- Fi
FidoNet - największa, bo składająca się z ponad 33 000 węzłów, nie komercyjna sieć BBS-ów, poprzez którą za pomocą modemu możliwe jest wysyłanie poczty do milionów innych użytkowników.
Filtry - to programy pomocnicze, służące do odczytywania, dokonywania konwersji i przetwarzania danych. Jeżeli chcielibyśmy np. w jakimś programie otworzyć plik, który został utworzony w innym programie, możemy to uczynić właśnie za pomocą odpowiedniego filtru, dokonującego konwersji dokumentu do postaci zrozumiałej dla aktualnie uruchomionej aplikacji.
Filtry - to programy pomocnicze, służące do odczytywania, dokonywania konwersji i przetwarzania danych. Jeżeli chcielibyśmy np. w jakimś programie otworzyć plik, który został utworzony w innym programie, możemy to uczynić właśnie za pomocą odpowiedniego filtru, dokonującego konwersji dokumentu do postaci zrozumiałej dla aktualnie uruchomionej aplikacji.
- Fo
Folder - w Windows 95 używane wcześniej pojęcie katalogu zostało zamienione na folder. Tak więc w folderze możemy umieszczać pliki, skróty do plików oraz inne foldery. Przejrzyście zbudowana hierarchia folderów pozwala na efektywne zarządzanie plikami zapisanymi na twardym dysku.
Fonty - fontami określa się zestawy znaków konkretnego kroju pisma. Najczęściej używanymi są: Arial, Times New Roman oraz Helvetica. W Windows dostępnych jest wiele fontów - wśród nich znajdują się tak zwane skalowane fonty, których znaki można drukować i wyświetlać w dowolnej wielkości, oraz nieskalowalne, jak MS Serif, które pojawiają się na ekranie monitora i na wydruku jedynie w pewnych rozmiarach - nie można ich więc ani pomniejszać, ani powiększać. Pliki fontów noszą rozszerzenie .FON i znajdują się na twardym dysku w katalogu WINDOWS/FONTS.
Format liczb - to format decydujący o tym, w jakiej postaci są prezentowane liczby, a więc jako data, waluta, udział procentowy czy wartość liczbowa z określoną liczbą cyfr po przecinku. Z definiowaniem formatu liczb najczęściej możemy się spotkać w arkuszach kalkulacyjnych oraz programach zarządzających bazami danych.
Format pliku - sposób, w jaki komputer zapisuje pliki na dysku. Np. dokumenty tworzone za pomocą edytora tekstu, jak Word, zawierają wyłącznie jego własne kody dla zachowywania wszystkich potrzebnych mu informacji. Kody takie to nic innego, jak informacje o atrybutach tekstu, szerokości marginesów stron oraz obiektów umieszczonych w danym dokumencie. Każdy program zapisuje pliki we własnym formacie. Oznacza to, że pliki, które nie zostały utworzone za pomocą używanego przez nas edytora tekstu, muszą zostać poddane konwersji, zanim będziemy je mogli w nim odczytać.
Formatowanie (nośników danych) - nie zapisane, nowe nośniki danych, jak dyskietki czy dyski twarde, muszą zostać poddane formatowaniu, zanim będzie można na nich zapisać jakiekolwiek pliki. W trakcie formatowania nośnia danych sprawdza się, czy nie występują na nim jakieś błędy, a następnie przygotowywuje się go do pracy w systemie. Przygotowanie to polega na podzieleniu nośnika na poszczególne ścieżki i sektory. Kiedy kupujemy nowy komputer jego twardy dysk najczęściej jest już sformatowany. Jeżeli formatowanie dyskietek jest dla nas zbyt niewygodne, możemy naturalnie zaopatrzyć się w nieco droższe, lecz już fabrycznie sformatowane dyskietki.
Formatowanie (tekstu) - formatowaniem określa się również nadawanie określonego wyglądu tekstowi w edytorze tekstu lub programie DTP. Przykładowo w edytorze Microsoft Word istnieje rozróżnienie pomiędzy formatowaniem stron, akapitów i znaków.
Kiedy tworzymy w Wordzie nową stronę, między innymi możemy wybrać dla niej jeden z dostępnych formatów papieru, orientację (pionową, poziomą) oraz rozmiary marginesów. Służy do tego opcja menu Plik/Ustawienia strony. Za pomocą formatowania akapitowego definiujemy wyrównanie tekstu, wstawiamy wcięcia oraz odstępy między wierszami i akapitami. Służy do tego opcja Format/Akapit.
Po wybraniu Format/Czcionka zostanie wyświetlone okno dialogowe, z takimi parametrami jak: czcionki, ich rodzaj, styl i efekty - podkreślenie, pogrubienie, kursywa i inne, za pomocą których możemy wyróżniać zaznaczone fragmenty tekstu. Jeśli dość często zdarza się nam formatować tekst w identyczny sposób, np. informacje na temat adresata w korespondencji firmowej, zdefiniowane formaty możemy zapisać w postaci szablonu. Nowsze edytory tekstu oferują mechanizmy, które w znacznej mierze pomagają użytkownikowi tworzyć tego typu szablony dokumentów. Ponadto niektóre z edytorów wyposażone są już w gotowe szablony - np. Word, wraz z którym otrzymujemy wzory różnego typu listów, faksów, raportów i innych dokumentów.
Fonty - fontami określa się zestawy znaków konkretnego kroju pisma. Najczęściej używanymi są: Arial, Times New Roman oraz Helvetica. W Windows dostępnych jest wiele fontów - wśród nich znajdują się tak zwane skalowane fonty, których znaki można drukować i wyświetlać w dowolnej wielkości, oraz nieskalowalne, jak MS Serif, które pojawiają się na ekranie monitora i na wydruku jedynie w pewnych rozmiarach - nie można ich więc ani pomniejszać, ani powiększać. Pliki fontów noszą rozszerzenie .FON i znajdują się na twardym dysku w katalogu WINDOWS/FONTS.
Format liczb - to format decydujący o tym, w jakiej postaci są prezentowane liczby, a więc jako data, waluta, udział procentowy czy wartość liczbowa z określoną liczbą cyfr po przecinku. Z definiowaniem formatu liczb najczęściej możemy się spotkać w arkuszach kalkulacyjnych oraz programach zarządzających bazami danych.
Format pliku - sposób, w jaki komputer zapisuje pliki na dysku. Np. dokumenty tworzone za pomocą edytora tekstu, jak Word, zawierają wyłącznie jego własne kody dla zachowywania wszystkich potrzebnych mu informacji. Kody takie to nic innego, jak informacje o atrybutach tekstu, szerokości marginesów stron oraz obiektów umieszczonych w danym dokumencie. Każdy program zapisuje pliki we własnym formacie. Oznacza to, że pliki, które nie zostały utworzone za pomocą używanego przez nas edytora tekstu, muszą zostać poddane konwersji, zanim będziemy je mogli w nim odczytać.
Formatowanie (nośników danych) - nie zapisane, nowe nośniki danych, jak dyskietki czy dyski twarde, muszą zostać poddane formatowaniu, zanim będzie można na nich zapisać jakiekolwiek pliki. W trakcie formatowania nośnia danych sprawdza się, czy nie występują na nim jakieś błędy, a następnie przygotowywuje się go do pracy w systemie. Przygotowanie to polega na podzieleniu nośnika na poszczególne ścieżki i sektory. Kiedy kupujemy nowy komputer jego twardy dysk najczęściej jest już sformatowany. Jeżeli formatowanie dyskietek jest dla nas zbyt niewygodne, możemy naturalnie zaopatrzyć się w nieco droższe, lecz już fabrycznie sformatowane dyskietki.
Formatowanie (tekstu) - formatowaniem określa się również nadawanie określonego wyglądu tekstowi w edytorze tekstu lub programie DTP. Przykładowo w edytorze Microsoft Word istnieje rozróżnienie pomiędzy formatowaniem stron, akapitów i znaków.
Kiedy tworzymy w Wordzie nową stronę, między innymi możemy wybrać dla niej jeden z dostępnych formatów papieru, orientację (pionową, poziomą) oraz rozmiary marginesów. Służy do tego opcja menu Plik/Ustawienia strony. Za pomocą formatowania akapitowego definiujemy wyrównanie tekstu, wstawiamy wcięcia oraz odstępy między wierszami i akapitami. Służy do tego opcja Format/Akapit.
Po wybraniu Format/Czcionka zostanie wyświetlone okno dialogowe, z takimi parametrami jak: czcionki, ich rodzaj, styl i efekty - podkreślenie, pogrubienie, kursywa i inne, za pomocą których możemy wyróżniać zaznaczone fragmenty tekstu. Jeśli dość często zdarza się nam formatować tekst w identyczny sposób, np. informacje na temat adresata w korespondencji firmowej, zdefiniowane formaty możemy zapisać w postaci szablonu. Nowsze edytory tekstu oferują mechanizmy, które w znacznej mierze pomagają użytkownikowi tworzyć tego typu szablony dokumentów. Ponadto niektóre z edytorów wyposażone są już w gotowe szablony - np. Word, wraz z którym otrzymujemy wzory różnego typu listów, faksów, raportów i innych dokumentów.
- Fr
Freeware - to sztuczne złożenie słów: "free" (gratis, darmowo) oraz "software". Pojęcie to oznacza oprogramowanie stworzone w celach nie komercyjnych. Programy freeware'owe można używać za darmo.
- Fu
Funkcyjne klawisze - w przeciwieństwie do maszyny do pisania klawiatura komputera wyposażona jest dodatkowo w tzw. klawisze funkcyjne, których najczęściej jest dwanaście. Znajdują się one w górnej części klawiatury i oznaczone są symbolami od F1 do F12. Klawisze funkcyjne spełniają w różnych programach różne zadania. Jedynie F1 w większości przypadków powoduje wyświetlenie okna pomocy.
